Ey göñül ‘ahde vefâ ḳıl gel beri gel gir yola
Ḥaḳ Ta‘âlâ ẕikrini üns eyle bu cism ü dile
Gel berü gel ‘âḳıl-iseñ añla kim bu ma‘ni’i
Âşıḳa bil ġam degüldür dôst içün derd ü belâ
Evliyâ vü enbiyâ çekdi cefâlar dünyâda
N’eyledi gör ol şehîd-i şâh Ḥüseyn-i Kerbelâ
Ḥaḳ içün anlar bu yolda cân u baş terk eyledi
Sen nice fedâ ḳılasın dîniñi cem‘-i mâla
Bu fenâdur kimseye ḳılmaz vefâ yâ ehl-i râh
Gidisersin gör yaraġıñ andadur aṣl-ı ṣılâ
Yâ İlâhî sen meded eyle ki bu Ümmî Sinân
Aldanup düşmeye tâ kim bunda mekr-ile âla
Pîr ‘azîzümdür Eroġlı ḥurmetine ḳıl naẓar
Tâ varup dergâhıña ol ẕâtıñı âsân bula
Comments