Ey ehl-i cefâ sende safâ bil ki sad hezâr

Ey ehl-i cefâ sende ṣafâ bil ki ṣad hezâr

Hergiz yime ġam olduñ ise derde giriftâr

el-Faḳru faḫrî diyicegiz Seyyid-i Kevneyn

Devlet anuñdur kim dü cihânda ola deyyâr

Ḳo benligi bende oluban bendi ḫalâṣ it

Ṣayd eyleye bendesini ol bende-i Settâr

Derd-i Ḫudânıñ baḥrına ṭal itme tevaḳḳuf

Aşḳ-ıla yâr ol ki saña yâr olmaya aġyâr

Tende iken ol ‘arż olunan nûr-ı emânet

Mâni‘ ḳoma cehd eyleyüben keşf ola esrâr

Kevn ü mekânıñ naḳşını pâk eyle göñülden

Naḳḳâşa iriş ġayrıya aldanmaġıl zinhâr

Ẓıll-ı ‘arşı bil añlarısañ ehl-i ġamıñdur

Anuñ-içün çekdi cefâ ol Seyyid-i Muḫtâr

Ḳahr-ıla luṭfuñ ‘illetidür añla rumûzı

Küfrüñ içinde bulunur bil îmân u envâr

Derdi anuñ ‘âşıḳlara bil ‘ayn-ı devâdur

Ḳıldı binâ cevr ü cefâdâşı-y-la dildâr

İsdek olsa kişide ister anı dem-be-dem

Merdâne olan dôst yolına eylemedi ‘âr

Sen de anı cân u göñülden istedüñ ise

Ümmî Sinân ṣaḳın belâdan eyleme ifrâr