Ey derd-i yâr olan kişi gör ben kimüñ mihmânıyam

Ey derd-i yâr olan kişi gör ben kimüñ mihmânıyam

İy âḫ u zâr olan işi derd ehliniñ dermânıyam

Gerçi ṣıfât-ı cism-ile beñzer bu ten cismi ile

İllâ ki mevc-i ism-ile ol Vâḥidiñ ‘ummânıyam

Kenz-i kelâmu’llâh olan ‘aşḳ-ı nihânıñ sırrıdur

Söyler dilim anuñ gibi ‘irfân u ‘ilmiñ kânıyam

Ḥarf ü ḥurûfuñ ḥaddine irmedi ‘aḳlım ey zâhid

Bir noḳṭadur añladıġım der-ḥâṭır-ı Furḳânıyam

Bezm-i elestiñ meyiniñ maḫmûrıyam ben her nefes

Evvelde cân mestânedür ṣanmañ ki ‘aşḳ-ı fânıyam

Cân u cihânıñ terkini ol luṭf-ıla ḳıldı revâ

İsmâ‘îlem Mennânımıñ bayrâmınıñ ḳurbânıyam

Ef‘âlına evṣâfına uġrar geçer kerbânımuz

Bi-ḥamdi’llâh öñden ṣoña tevḥîd-i ẕât insânıyam

Yedi ana ṭoḳuz ata on altı nesliñ aṣlıyam

On sekiz biñ şehrim tamâm cümlesiniñ ben cânıyam

Ḫavf u recânıñ ḥavżına nehr-i nihân oldı revân

Ḳalmadı şekkim ẕerrece ol Vâḥidiñ ḫandânıyam

Mıṣır diyârı mülküme şâh olduġumda sicn olur

Yoḳdur ḳarârım hergizin ben Yûsuf-ı Ken‘ânıyam

Şimdiki ḥâlimden ḫaber ṣoranlara budur sözüm

Ṭâlibleriñdür ḫânesi ‘ummân-ı ‘aşḳıñ kânıyam

Nefsim degül söyledügüm rûḥum ḥâlıdur didügüm

Bunda gelüp uġraduġum ol şâhımıñ fermânıyam

Görüñ ‘aşḳ-ıla hem-râham terk-i beḳâ terk-i câham

Men lâhût-ı mürġ-i Şâham ṣanmañ Ümmî Sinânıyam