Sözlükte “şefkat ve merhamet etmek” mânasındaki re’fet kökünden türeyen raûf kelimesi “kalbi dayanamayacak derecede merhametli” demektir. Dil âlimleri re’fetin rahmetten daha güçlü bir şefkat duygusunu ifade ettiğini belirtir. Rahmet, “hoşlanmasa bile kişinin başkasına iyilik yapması” anlamına da geldiği halde re’fet gönülden kopan bir istekle şefkat gösterme içeriğine sahiptir. Raûf Allah’a nisbet edildiğinde “ileri derecede şefkatli ve merhametli” mânası kastedilir… Raûf kelimesinin yer aldığı on bir âyetin birinde Hz. Peygamber’den söz edilirken müminlerin sıkıntıya mâruz kalmasının kendisine çok ağır geldiği ve onun müminlere çok düşkün, çok şefkatli ve merhametli olduğu anlatılırken rahîm kelimesiyle beraber kullanılmakta, böylece raûf-rahîm sıfatları Resûlullah’a da izâfe edilmektedir (et-Tevbe 9/128). (TDV İslam Ansiklopedisi) Kullarına acıyan, merhametle yaklaşan, rahmet ve merhametin en üst seviyesinde olan, merhametinden ötürü kullarının günahlarını örterek bağışlayan gibi manalara gelir.
Allah kuluna zorluk çıkarmaz; kullarını imtihan edeceğini söyler ancak zorluk çıkarmaz. Her bir zorlukla beraber iki kolaylık olduğunu da Kur’an’da müjdeler. Allah’ın kullarına zorluk çıkarmaması ve kolaylıkları arttırması da Raûf isminin bir tecellisidir. Allah, kendisine giden hakikat yolunu kolaylaştırmıştır. Çünkü insanın fıtratı bu tek hakikati elde etmeye meyillidir. Hidayete giden yolda zorluklar olsa da bu zorluklar hidayet yolculuğunun zevki, tabiri caizse nazını-cilvesini tattırmak için ve bu yol boyunca günahlardan temizlenmek için meydana gelen gerekli zorluklardır; kulun menfaatine olan zorluklar da hakikatte onun kurtuluş yolunu kolaylaştıran şeylerdir.
Raûf isminin Rahim isminden farklı olduğunu ileri süren alimler olmuştur; Raûf ismi daha ileri seviyede bir şefkat ve merhameti ifade eder. Bazı alimler de Raûf ismi ile anne şefkati arasında bir ilişki kurarak izahlarda bulunmaya çalışmışlardır; bir annenin evlatlarına olan şefkatinin kıyas edilemeyecek kadar çok daha fazlası Raûf olan Allah’ın mahlukata olan şefkatinde tecelli eder.
Kulun Raûf isminden hissesi: Allah’ın kullarına, canlı ve cansız mahlukatına karşı şefkatli olmak; şefkatin kaynağını Raûf olan Allah’tan bilerek, katılaşmış kalplere şefkatin tecelli etmesini O’ndan istemek; işlediği günahlardan ve yaptığı hatalardan dolayı Allah’ın gazabından yine Allah’ın sonsuz şefkatine sığınmak.
"İnsanlardan öyleleri de vardır ki, Allah'ın rızasını kazanmak için kendi canını feda eder. Allah da kullarına karşı çok şefkatlidir." (Bakara 207)
Kaynakça;
Esmâ Notlarının kaynakçası için Bkz: Esmâ'ül Hüsnâ Notları: Giriş
Comments