Esmâ'ül Hüsnâ Notları: El-Mecîd

El-Mecîd, cömert, ihsanı bol olan, şan ve şeref sahibi ve ef’ali güzel olan anlamlarına gelir. Allah'ın cömertliğinin sınırı yoktur. O'nun cömertliği, daha biz istifade etmeyi istemeden önce bizleri kuşatır. O'nun cömertliğinin sınırı da yoktur. Maddi ve manevi olarak yükselmek, ilerlemek isteyen insan buna kavuşur. Ne kadar ilerlenirse ilerlensin yol tamamlanmaz. Her zaman atılacak bir adım ve her zaman kalpten söylenecek bir hamd ü senâ vardır.

O’nun verdiği nimetlerin çok büyük çoğunluğunu bilmeyiz ve fark etmeyiz. Hiçbirimiz ‘’kaderimiz böyleymiş ne de güzel lütuflarla ve bereketlerle donatılmışız’’ demeyiz neredeyse. Genelde ‘’kaderim böyleymiş’’ sözünü kendi başımıza ördüğümüz çoraplar sonucu söyleriz. Halbuki hepimizin kaderi lütufla ve rahmetle kuşatılmıştır, keşke görebilsek.

El-Mecîd’in lütfunda nihayetsizlik vardır. Devamlı olarak kul, ihsan ve makam peşinde koşmalıdır. Yüz kere hamd etse bilmelidir ki yüz birinci seferde yine lütfa denk gelir.

Allah’a aşkla yürüyen ve marifetin peşinde koşan her daim yeni şeyler ortaya koymaya çalışır. İnsanın yolculuğu tamama ermez bu nedenle. Kişi gidebileceği kadar gider. El-Mecîd, Kendi’sine kulluk edilmesi için bildikleriyle yetinmeyen, yaptıklarıyla yetinmeyen ve daha fazlası için çabalayanlara her defasında her an kat kat fazlasıyla lütfeder.

Kula düşen şudur: El-Mecîd olan Allah’a varabilmek için bildikleriyle ve yaptıklarıyla yetinmeyerek devamlı bir şekilde O’nun lütfundan ve kereminden istifade etmeye çalışmak.

Kaynakça;

Esmâ Notlarının kaynakçası için Bkz: Esmâ'ül Hüsnâ Notları: Giriş