Esdikçe bâd-ı subh perîşânsın ey gönül

Esdikçe bâd-ı subh perîşânsın ey gönül

Benzer esîr-i turra-i cânânsın ey gönül

Gül mevsiminde tevbe-i meyden benim gibi

Zannım budur ki sen de peşîmânsın ey gönül

Eşkimde böyle şuʿle nedendir meger ki sen

Çün sûz u tâb giryede pinhânsın ey gönül

Ben sana bâde içme güzel sevme mi dedim

Benden niçün bu gûne girîzânsın ey gönül

Bigânedir muʿâmeleniz akl u hûş ile

Gûyâ derûn-ı sînede mihmânsın ey gönül

Âyîne oldu bir nigeh-i hayretinle âb

Billah ne saht âteş-i sûzânsın ey gönül

Hac yollarında meşʿale-i kârbân gibi

Erbâb-ı aşk içinde nümâyânsın ey gönül

Feyz âşiyânı mihr-i hüner cilvegâhısın

Subh-ı bahâr-ı şevke girîbânsın ey gönül

Peymâne-i mahabbeti sundun Nedîme çün

Lutf eyle alma câmı biraz kansın ey gönül