Dilberâ gamzen oku içim dolu kan eyledi

Dilberâ gamzen oku içim dolu kan eyledi

Şol siyâh zülfün teli aklım perîşân eyledi

Her kimin şehrine uğradıysa aşkın askeri

Hep imârâtın anın bir demde virân eyledi

Dürlü dürlü fitneler saçından oldu âşikâr

Halk-ı âlem sandılar kim anı şeytân eyledi

Hatt u hâlin iki böldü bu cihânın halkını

Birini kâfir birini ehl-i îmân eyledi

Gizli sırrından haber verdikçe uşşâkın dili

Âbid ü zâhidlerin aklını hayrân eyledi

Gör ne gayretdir ki sırr-ı vahdeti str etmeğe

Cem ü tafsîli o gayret kul u sultân eyledi

Kudretin insânı mazhar kıldığıyçün zâtına

Yüzünün nakşını hep âyât-ı Kur'ân eyledi

Örtdü bu bâzâr-ı kesret gözlerin halkın velî

Ârif olan cümle yüzden seni seyrân eyledi

Bu ne kudret bu ne sanat bu ne hikmetdir görün

Zerreyi gün katreyi deryâ-yı ummân eyledi

Kim ki bu sırdan haberdâr oldu ârifdir özü

Kurtulup hayvân adından kendin insân eyledi

Cümle esmâ vü sıfâtındır görünen gayrı yok

Her biri bir vech ile hûb zâtın i'lân eyledi

La'l-i cânân olalıdan ey Niyâzî meşrebin

Sözlerin uşşak içinde âb-ı hayvân eyledi