Dil milketini yakdı hayâl-i dehân-ı yâr

Dil milketini yakdı hayâl-i dehân-ı yâr

Virdi fenâya gösgötüri şehri bir şirâr

Çâk itmeyeydi sînemi şemşîr-i cevr-i yâr

Derd-i derûnum olmaz idi halka âşikâr

Kılsun hemîşe anı emân-ı Hudâ nigâh

İtmez nigâh hâlüme gerçi o gamzekâr

Hakkâ budur ki şimdiye dek râst gelmedüm

Kaddüñ gibi nihâle eyâ serv-i gül-’ izâr

Bâkî yanardı tâb-ı teb-i hecr-i yâr ile

Su sepmeyeydi yüregine şi ’ r-i âbdâr