Dil-i mahzûna vuslatdan firâk-ı dil-rübâ yigdür

Dil-i mahzûna vuslatdan firâk-ı dil-rübâ yigdür

Cihânda yâr-i hâdisden kadîmî âşinâ yigdür

Kapuñda kullara zulm ü cefâ itme vefâ eyle

Benüm şâh-i cihân-tâbum kerem eyle vefâ yigdür

Ayak basmak ne lâzım meclis-i ‘ uşşâka ey sûfî

Rakîb-i bed-likâ ile ırakdan merhabâ yigdür

Dilâ bir nev-cevânı sev vefası olsun olmasun

Cihânda ‘ aşksuz olmakdan ise mübtelâ yigdür

Güşâde olmaga dem-beste iken gonca-i hâtır

Elüñde gül gibi câm-ı şarâb-ı dil-güşâ yigdür

Şeb-i fürkatde ey Bâkî tülû’ -ı mihr-i enverden

Bu göñlüm hanesin rûşen iden ol meh-likâ yigdür