Devr-i la’lüñde ümîdüm bu ki hakkâk-i felek

Devr-i la’ lüñde ümîdüm bu ki hakkâk-i felek

Gevherüñ nâmın ide safha-i ‘ âlemden hak

Dehenüñ var ise bir buse kıl ikrâr didüm

Nâz ile yok didi ol gonca-i handân gülerek

Telh-kâm itme beni dûstum acı söz ile

Lebüñ emdürmez isen tatlu dilim bârî gerek

Kimse hall eylemedi müşkil-i râz-ı felegi

Var ise ıkd-ı Süreyyâdur aña nokta-i şek

İltifat itme bu alçaklara sen ey Bâkî

Himmetüñ mürg-i hümâyûnı hümâdan yüksek

Dest-gîrüñ yine şâhenşeh-i devrân yaraşur

Sâki-i devr-i felek câm sunarsa el çek

Ya’ nî sultân-ı cevân-baht Mehemmed Hân kim

Yirde meddâhı beşer gökde senâ-hv ânı melek