Cîm-i zülfünle gözündür câna zâd

Cîm-i zülfünle gözündür câna zâd

İy elif-kad kâf hâ yâ ayn sâd

Âferînle saña cânlardur mürîd

Ki âferînişden kamu sensin murâd

Yüzüñe yavuz göz irmesün diyü

Cân u dil ihlâs-ıla ohır “İn yekâd”

Cilve itse nev-baharı hüsnüñüñ

Cân bula yirde ne varsa tâ cemâd

Gözde zülfüñüñ hayâli var hemîn

Dahı nesne yiri degül bu sevâd

Cân fidî itdüm yoluña gerçi kim

Bu metâ anda düşüp-durur kesâd

Ahmedîden rüşd isderler aceb

Bulınur mı ışk yolında reşâd