Cây itmiş idi Leylîye Mecnûn dil içinde

Cây itmiş idi Leylîye Mecnûn dil içinde

Bir sûret idi cilve kılan mahmil içinde

Derdümle ölüp hv âb-ı ‘ adem içre yatandur

Âsâyiş ider var ise bu menzil içinde

Meydân-ı gama çıkmaga Mecnûna ber-â-ber

Bir merd bulınmaz bu kadar ‘ âkil içinde

Bu cism-i dü-tâ içre figânı reg-i cânuñ

Şol çengdeki nagmeye beñzer kıl içinde

Göz yaşını şol deñlü revân eyledi Bâkî

Kaldı reh-i ‘ aşkuñda ayagı gil içinde