Cânâne cefâ kılsa n’ola câna safâdur

Agyâr elemin çekdügümüz ya ne belâdur

Her tâc olamaz fakr u fenâ şâhına ser-tâc

Terk ehlinüñ ey hv âce biraz başı kabadur

İzüñ tozına sürdi yüzin âyineveş dil

Maksûd benüm pâdişehüm kesb-i safâdur

Aşk ehline şol câmı sunar sâki-i la’ lüñ

Kim ‘ akla cilâ kalbe safâ rûha gıdâdur

Hep derd ü belâdur güzelüm ‘ aşk u mahabbet

Âlemde hemân mihr ü vefâ hüsn-i edâdur

Va’llâhi gazel söylemeden çokdan usanduk

Maksûd hemân hâside bir pâre ezâdur

Sâkî mey-i Bâkîyi getür bezme safâ vir

Çün kâr-ı cihân ‘ âkıbetü’1-emr fenâdur

Son Yazılar