Cânumun cism ile zevk-i ittisali kalmadı
Ah kim sensiz dirilmek ihtimâli kalmadı
Şükrü lillâh baht yâr oldu yetürdüm tîğüne
Başumun bir kılca boynumda vebâli kalmadı
İstedüm ol mâha arz-ı hâl edem hayret mana Öyle gâlib oldu kim bir söz mecâli kalmadı
Bilmezem hâlün hayâlin handa tasvir eyleyüm Dâğdan bir yer ten ü camımda hâlî kalmadı
Her kimi gördünse gam üftâdesi dutdım elin Veh ki menden gayrı bir gam pâyimâli kalmadı
Ey hoş ol ser-mest kim gönlünde zevk-i bâdeden
Âhıret endîşesi dünyâ hayâli kalmadı
Âferîn ey câm ki sildüm gönül âyînesin Hâtır-ı pâkümde dünyânun melali kalmadı
Dürd-nisbet bâyimâl-i kayddür her kim ki var Bezm-i dehr içre harîf-i lâ'übâli kalmadı
Gör Fuzûlî ışk tuğyâmn 'adem mülkün gözet
Aznı-i künc et kim hevânun i'tidâli kalmadı
Comments