Câm la’lüñdür senüñ âyîne rûy-ı enverüñ

Câm la’ lüñdür senüñ âyîne rûy-ı enverüñ

Adı var Câm-ı Cem ü Âyîne-i İskenderüñ

Kâh-ı hüsn-i yâre bak seyr it ham-ı ebrûsını

Adın añma tâk-ı Kisrâ ile kasr-ı Kayserüñ

Nûş iden câm-ı lebüñ ölmekden asla gam yimez

Kim humârı olmaz ey sâkî şarâb-ı Kevserüñ

Nâr-ı âhumdan hazer kıl ey sipihr-i pîre-zen

Tutışur bir gün sakın ol âsmânî çenberüñ

Bir içim su istedi hecrüñde Bâkî haste-dil

Virmedi kat’ â cevâb aña tayandı hançerüñ