Bülbül Kasidesi

Yüzüñde gördi meger tâze gül-sitan bülbül

Ki kıldı sûz-ıla hoş sâz-ı dâstân bülbül

Muhayyer oldı nice kim hezâr destânlar

Göreliden yañaguñuñ gülin c ayân bülbül

Yüzüñ hayâlini âyînesinde gördi göñül

Her âyîne ider uş nâle vü figân bülbül

Yüzüñüñ añlasa mâhiyyetin hakîkat-ıla

Heves dahı itmeye gül-zâra câviœân bülbül

Senüñ yañaguña gül didiler bu-y-ıdı sebeb

Ki düşdi hande gül oldı vü şâœumân bülbül

Heves ide ki kafesden çıha bu tûtî-yi rûh

Niçe ki sûz-ıla hoş sâz ide zübân bülbül

Başına urdı-y-ısa Hüdhüdüñ Süleymân tâc

Getürdi nagme-i Dâvûddan nişân bülbül

Anuñ ıçun iñiler zâr kim gül-istanda

Yile varur zâr u hem lac l-i bî-kerân bülbül

Ne râz keşf ider iy c aceb yüzinde gülüñ

Ki halka her nefes ider anı beyân bülbül

Hemîşe tâze-durur vahdetüñ gül-istânı

Müsebbih anuñ-ıçun oldı her zaman bülbül

Hümâ vü kumrı vü hem tuti vü hezâr-âvâz

Kamusı Hak diyü söyler ne kim hemân bülbül

Mesîhi-vâr anuñ-çun nefesdedür cân-bahş

Ki oldı şâh-ı cüvân-bahtı medh-hwân bülbül

Yemîn-i devle ki anuñ rast biñde bir lütfın

Diyemeye idüben şerh saliyân bülbül

Anuñ bihişt-sıfat meclisin eger görse

Ne bâg isdeye dahı ne bû-sitân bülbül

Çün Ahmedî söze âgâz ide işitmege anı

Gerek ki gonca bigi baglaya dehân bülbül