Bî-çâre bülbüle bu idi ârzû-yı gül

Bî-çâre bülbüle bu idi ârzû-yı gül

Gülşende ana göstere her gonce rûy-ı gül

Bildi ki çâre yok gam ile söyleşilmeye

Bu idi kendi kendi ile güft-gûy-ı gül

Seyr ideli şehâ ham-ı zülfünde hâlüni

Çevgân-ı ârzûyile ser-geşte gûy-ı gül

Deşt-i hevâda kendüyi gösterdi bir zamân

Mahv oldı bahr-i aşka irişince cûy-ı gül

Mestâne çeşmi ehl-i dilün kanın içmede

Dâ'im tolup boşalmada Yahyâ sebû-yı gül