Bundan beri gönüldüm dost ile bile geldim

Pes bu âleme çıktım bir aceb hâle geldim

Ol dost açtı gözümü gösterdi kend’ özümü

Gönüldeki râzımı söyledim dile geldim

Gör ne yuvadan uçtum bu halka râzım açtım

Aşk tuzağına düştüm tutuldum ele geldim

Tuzağa düşen gülmez âşıklar râhat olmaz

Söylerim dilim bilmez bir aceb ile geldim

Ben bunda geldim bu dem geri ilime gidem

Sanma ki bunda beni altına mala geldim

Değilim kıyl ü kalden ye yetmiş iki dilden

Halim ahvâlim nedir bu mülke sorageldim

Ne haldeyim ne bilem tuzaktayım ne gülem

Bir garipçe bülbülem ötmeye güle geldim

Gül Muhammed teridir bülbül d’onın yeridir

Ol gül ile ezelî cihâna bile geldim

Mescidde medresede çok ibâdet eyledim

Aşk oduna yanıban andan hâsıla geldim

Kudret sûret yapmadan feriştehler tapmadan

Âlem halkı dönmeden ileri yola geldim

Yine Yunus’a sordum aydır Hak nûrun gördüm

İlkyaz güneşi gibi mevc urup doğageldim

Yûnus

Son Yazılar