Bulanlar arayanlardır

İster idim Allah'ı buldum ise ne oldu

Ağlar idim dün ü gün güldüm ise ne oldu

Yûnus Emre

Bunda şaşırılacak bir şey yok diyor Derviş Yûnus. Çünkü ''arayan bulamaz (ama) bulanlar (da) arayanlardır'' derler. Tek bir şart öne sürülmüş: İhlas. Bütün samimiyetiyle, gayretiyle, umuduyla ve korkusuyla, terkiyle ve vuslatıyla, gözyaşıyla ve duasıyla bu yola baş koyan elbet kurban olur demişler. Kurban, yani karîb. Yani yakın. İşte budur faydalı ilim. O'nu bildiren ve O'nu bulduran her şey faydalı ilim dahilindedir. Onu bulacağımız işaret Çin'de de olsa gidip almamız gerekir bu yüzden. Bu yol tek başına yürünebilecek bir yol değil; yol meşakkatli ve kul aciz. Kul bilgisiz ve bulgusuz. Oysa Allah Âlim'dir. İlim Onundur. İlmi veren de O'dur. Hem ilmi isteyene verir, bu net. Demek ki tek gereken, ihlas dairesinde, gayret. İlim O'ndan ise O'nsuz O bulunmaz. Allah, Allah ile bulunur!

''Okumaktan mânâ ne / Kişi Hakk'ı bilmektir'' diyor bir başka şiirinde Bizim Yûnus. İşte Hz. Ali'nin ''bir nokta idi'' dediği ilim, Yûnus'un bu dizelerinde bahsi geçen ilim. Arayana rehber lazım. O rehber: Muhammed Mustafa (sav). Bir de rehberle olan ilişkimizin nasıl olacağını bilmemiz lazım. O da muhabbet. Muhammed (sav)'e muhabbet, Hakk'a muhabbettir.

Meselenin kifayetsiz bir ''denklemi'' yukarıda yazılanlar. Bendeniz sofradan düşen kırıntılarla oynayanlardanım ancak. İşin aslını sofradakilere sormak lazım. Aslını ehline sormak zor değil. İrfâni geleneğimizde, insanın bu varoluş gayesiyle ilgili nice şiirler ve nesirler kaleme alınmıştır. Yolda olmak bulmak demektir. En azından bulanlardan olmaya talip olmak demektir. Gelip geçen ve arayıp bulan bir yolcu olmamız ümidiyle...