Biz ki tab’-ı pâk ü kalb-i pür-safâya mâliküz

Biz ki tab’ -ı pâk ü kalb-i pür-safâya mâliküz

Gûyiyâ Âyîne-i ‘ âlem-nümâya mâliküz

Hânmânı n’eylerüz bu günbed-i mînâda biz

Âlemüñ sultânıyuz sırça sarâya mâliküz

Cismümüz şekl-i murakka’ dur ser-â-ser dâgdan

Şimdilik âlemde bir kühne kabâya mâliküz

Yaşumuz deryâlara döndürdi cevr-i rüzgâr

Hâliyâ ey mâh-rû bahr-i belâya mâliküz

Yakdı yandurdı gamuñda dûstum düşmen beni

Didi kim biz dûzah-ı cevr ü cefâya mâliküz

Tîre-dildür lâle-i Nu’ mânı ‘ arz itmeñ bize

Gül gibi câm-ı şarâb-ı dil-güşâya mâliküz

Ser-firâz olsak bu devr içre ‘ aceb mi Bâkıyâ

Biz sürâhîveş bu gün rengin edâya mâliküz