Bisât-ı ‘ayşa kadem basdı nâz ile nev-rûz

Bisât-ı ‘ ayşa kadem basdı nâz ile nev-rûz

Şükûfe perde-sarây-ı ‘ ademden itdi bürûz

Ne hûb-dem ne kıyâmet-zamân olur bu kim

Nücûm indi yire yir yüzine çıkdı künûz

Hemîşe hurrem ü handân elinde sâgar-ı zer

Felekde olmaya gün gibi rind-i ‘ âlem-sûz

Togarsa matla’ -ı subh-ı safâdan ol meh-rû

Zehî sitâre-i ferhunde tâli’ -i fîrüz

Henüz gonca murâkıb derûn-ı perdede gül

Ümîd bu ki ide ‘ an-karîb keşf-i rümûz

Cemâl-i yâre nazar kıl derûnuñ it rûşen

Ki nûr-bahşdur ol tal ‘at-i cihân-efrûz

Derûna tâb-ı ruhi düşmeyince ey Bâkî

Ne câm-ı sâfda buldum safâ ne sâzda sûz