Bir dem ayrılmak istemez

Bir dem ayrılmaḳ istemez

Cemâliñden gözüm benüm

Hergiz ayrılmaḳ istemez

Eşigiñden yüzüm benüm

Mürşide uyan sevine

İrişe vuṣlat avına

İrgürdi göñül evine

Ḥâl-ıla ‘azîzüm benüm

Girdüm vücûdum iline

İrdüm hüviyyet güline

Vaṣl-ı dôstdur cân iline

Her dem bahâr yazum benüm

İrelden bahâr yazına

Âlet-i lehv ü sâzına

Mecnûnlayın dôst yüzine

Ḥayrân olur özüm benüm

Bu hidâyet Ḥaḳdan gelür

Münkir olanlar ne bilür

Buña iren ḫandân olur

Aşḳ nûrıdur sazum benüm

Kim ki Ḥaḳḳun ẕikrin oḳur

Olmayısar hergiz ḥaḳîr

Ḥamdü li’llâh dâ’im şükür

Tâ ebeddür şâẕum benüm

Ey ‘âlemleriñ sulṭânı

Vaṣlıñdan ayırma cânı

Ümmî Sinân dir yâ Şani

Her dem budur sözüm benüm