Ayaguñuñ tozunı her ki ide başına tâc

Ayaguñuñ tozunı her ki ide başına tâc

Dahı olmaya felegüñ mâh u mihrine muhtâc

Kaşuñı sevdi göñül işbu kâbe kavseyne

Meger saçuñ ola irmege Leyletü’l-Mi'râc

Aceb mi dökdi-se hûn-âb gözlerüm ki oldı

Gözüñ hadengine bu başlu yüregüm omac

Lebüñ gerek ki ola derdüme em ki dahı devâ

Egerçi âb-ı hayat-ısa olmaz aña ilâc

Saçuñ hevâsı salar göñlüme benüm hayret

Gözüñ belâsı ider c aklumı benim tarâc

Ne korhudur ki virür gönlüme benüm gamzeñ

Harâb yirden ala mı kimesne bâc u harâc

Cihânı oda yahardı yüregümüñ sûzı

Eger gözüm yaşı deryâ bigi urmasa emvâc

Çü fikr bahrına taldı lebüñ hayâlinde

Ne dürlü güher ider Ahmedî gör istihrâc

Mukâbilem diyene sözde ana akl eydür

Ber-â-ber olmaya azb ü furâta milh ü ücâc