Ayaguñ topragın özler bulurken gökde yir kevkeb

İşigüñ cânibin gözler zehî ‘ âlî-nazar kevkeb

Egerçi gök yüzinde ahter-i ferhunde-fer çokdur

Kanı hâl-i ruhuñ mânendi bir rûşen güher kevkeb

Ne bilsünler karañuda anuñ göz kıpdugın iller

Gice hâl-i ruhuñla bahs içün gelmiş meger kevkeb

Ne taşlar başdı seng-endâz-ı âhum deyr-i gerdûna

Düşen altun kayalardur degül vakt-i seher kevkeb

Mahabbet dâgı yak sînende ferr-i devlet isterseñ

Bilürsin olmaz ey Bâkî sa’ âdet-bahş her kevkeb

Son Yazılar