Anın aşkı gerek bana

Anın aşkı gerek bana

Gerekmez dünya ukbayı

Ki aşktır maksudum ancak

Kodum cümle temennayı

Mahabbet tadın evvelde

Kodu canım dimağında

Kamudan el çekip bu can

Anıp ister bu Mevlayı

Muhib mahbub mahabbet bil

Hakikatte bular birdir

Anınçün anı sevenler

Kodular külli sevdayı

Anın derdini bilmeyen

Cihanda nesne bilmedi

Gerekse varsın ol yüz yıl

Okusun ağ u karayı

Anın aşkı kitabından

Şular kim okudu bir harf

Hep ismi resmi mahvoldu

Unuttu hep masivayı

Ben ol şahbaz-ı kudsiyem

Kolundan uçtum ol şahın

Şikarım sürüp götürdüm

Kim avladım bu sahrayı

Avın aldım yine döndüm

Varıp şah koluna kondum

Cemaline bakıp her dem

Ederim hoş temaşayı

Ben ol serbaz-ı ünsiyem

Yolunda can u baş verdim

Bu gün gördüm ayan anı

Kodum va'de-i ferdayı

Şerab-ı layezaliden

İçip hayran u mest geldim

Sözüm mestane anınçün

İder nükte-i garrayı

Niderim şol dili ben kim

Anın söylemeye razın

Niderim şol gözü ben kim

Ki görmeye dilarayı

Var Eşrefoğlu Rumi sen

Bu razı arife söyle

Ki her bir bihaber ami

Ne bilür bu muammayı